Ik roep je, maar ik hoor je niet. Ik zoek je, maar ik vind je niet. Ik weet het, je bent hier niet. Ik zit tegen een boom, in de zon, op een begraafplaats in Ugchelen. Een dorpje vlak naast Apeldoorn, waar ik opgroeide als kind. De reden dat ik hier ben is omdat we... Lees verder →
Het was zondag 3 januari 2020. Vandaag precies een jaar geleden stond mijn wereld op z’n kop. Ik verloor mijn moeder, waarvan ik haast zou durven zeggen dat zij de meest betrokken en zorgzame moeder en oma op aarde was. De uitvaart regelen, invulling geven aan de kerkdienst, drukwerk vormgeven, een gedicht schrijven voor een... Lees verder →
Vandaag is mama's verjaardag. We kwamen met de familie bijeen, brandden kaarsjes en deelden herinneringen. Opnieuw deelde ik mijn gedicht, dat ik op 27 december 2020 voor mama schreef, in aangepaste vorm voordroeg tijdens de afscheidsdienst op 11 januari 2021 en nu opnieuw heb aangepast aan de situatie van vandaag. De woorden raakten verloren, niets... Lees verder →
Tijdens mijn zoektocht naar rouw praat ik, lees ik boeken en luister ik podcasts. Iemand die je daar regelmatig in terug hoort is rouwdeskundige Manu Keirse. Wat ik van hem leerde is de term 'Levend Verlies', ofwel levenslange rouw die je ervaart wanneer jijzelf of een naaste, getroffen wordt door een langdurige ziekte of beperking.... Lees verder →
Zes weken inmiddels. Bijna zes weken zonder jou, mama. Ik probeer een weg te vinden in deze nieuwe realiteit. Na maanden van zorgen voor, maar vooral over jou, kwamen we ineens tot stilstand. En hoe ga je dan verder? Pak je je leven weer op, of neem je de tijd om te rouwen? En als... Lees verder →
Het gedicht dat ik voordroeg tijdens de afscheidsdienst voor mama op 11 januari 2021. Een aangepaste versie van het gedicht dat ik twee weken eerder op 27 december voor mamma schreef, maar nooit aan haar heb kunnen laten horen. De woorden raakten verloren, niets bleef over van de rijkheid die je bezat. Een leeg hoofd,... Lees verder →
Het is vrijdagavond. Ik zit op de bank en ineens overvalt het me.. Mama, ik heb je nodig. Waar ben je? Ik lees de appjes door van ons aan elkaar, maanden tot zelfs jaren geleden. Al je adviezen, als ik weer eens een vraag had over een vlek in de bank, de zorg voor de... Lees verder →
Het was vrijdag, de 9e van oktober. De eerste zwarte bladzijde in ons familiealbum. Na maanden van onzekerheid, strijd om het vinden van een oorzaak, onmacht om de tegelijkertijd zo hard achteruit hollende gezondheid van mama, met toch een sprankje hoop juist omdat het zo'n ongewone situatie was. Want wat een hel is het waar... Lees verder →
Ik weet het nog zo goed, het was woensdagochtend ergens halverwege juni. Ik zat in de auto op weg naar kantoor, voor het eerst nadat we lange tijd thuis hadden gewerkt vanwege Corona. Ik was opgewekt en belde je, maar het was een vreemd gesprek. Je vroeg niet waar ik naartoe op weg was, wat... Lees verder →
Mamma Liefde 