Koningsdag voelt soms een beetje als oudjaarsdag, iedereen heeft plannen, de lat ligt hoog om dat te evenaren. Voor de jongens is het natuurlijk al gauw goed met wat kleedjes, wat spelletjes en een springkussen, waar het aanbod in ons kleine dorp in principe al aan voldoet. Zelf heb ik vaak toch wel de behoefte... Lees verder →
Toen Jelle klein was en als 4-jarig hummeltje voor het eerst naar de BSO ging, hoorde ik al verhalen over de 'grote jongens' op de bovenverdieping. Dat die club haast onhandelbaar was en er maatregelen nodig waren om te zorgen dat de oudste BSO-groep überhaupt nog langer bestaansrecht kon hebben. Sindsdien vreesde ik een beetje... Lees verder →
Het is kwart over 7 als de wekker gaat. Niet alleen omdat onze vakantie voorbij is en we zelf weer aan het werk mogen, maar belangrijker nog: zoonlief Jelle gaat vandaag voor het eerst naar school! Na z'n 4e verjaardag, wat al lange tijd (in elk geval voor mij) een grote mijlpaal was, is dit... Lees verder →
Het is vrijdagmiddag half 2. Mees ligt op bed, terwijl Jelle bij de buurkinderen thuis achter de tv zit. De buurjongen is jarig. Een zeldzaam tafereel, want meestal spelen de buurkinderen bij ons. De vader van de buurkinderen woont vlak naast ons, de moeder een stuk verderop in het dorp. Hun huis is iets kleiner,... Lees verder →
Er ligt een vakkundig gesloopte treinbaan op de grond, 3 half afgemaakte puzzels, een dozijn autootjes, een voetbal en nog heel veel meer. Super Wings speelt op de achtergrond, de ochtend loopt ten einde, terwijl Jelle nog altijd in z'n pyjama gekluisterd achter de tv zit. Het lijkt vandaag op een gemiddelde weekenddag, maar wel... Lees verder →
Wat een reis was dat... Jelle zindelijk krijgen. Niet dat we er al zijn, maar de grootste mijlpalen zijn wat mij betreft bereikt. Vorig jaar zomer met de vouwwagen in Frankrijk, toen Jelle 3 jaar werd, deden we een eerste serieuze poging. Ik weet het, in ‘de boeken’ staat tussen de 18 en 20 maanden... Lees verder →
Er zijn van die fases, elke moeder kent ze wel, waarbij je denkt: "help, wanneer gaat dit ooit weer over". Zo leken de verandering voor Jelle de afgelopen tijd wat veel te zijn geworden. Van de baby- naar de peutergroep op de crèche, mamma die een steeds dikkere buik kreeg, een huis dat steeds leger... Lees verder →
Al sinds de tijd waarin Jelle nog niet eens geboren was, laat ik zo nu en dan eens vallen dat ik later wel 3 kinderen zou willen. Nog steeds doe ik dat, al ben ik na de eerste natuurlijk wel iets realistischer geworden. Maar toch, de wens om een man en 3 van die lieve... Lees verder →
Niet eerder kon ik zo genieten van 'thuis komen' dan nu, of eigenlijk al sinds Jelle begon met lopen. Want zoals Jelle zelf vaak zegt: "lope, lope, lope", is hij - en dan overdrijf ik niet - dól op lopen. Meest plezier doe je hem door naar buiten te gaan, hem oneindig te laten lopen... Lees verder →
"Ik doe gewoon of ik het snap. Het leven. Moederschap. Alles."
Mamma Liefde 