Het is vandaag 20 april, een datum die al mijn leven lang in mijn hersenen gegrift staat als de verjaardagsdag van mijn grote zus. Er zijn veel verjaardagen die ik níet kan onthouden, maar de verjaardagsdag van je eigen zus is een van de weinige dagen die al een leven lang mee gaat en mee... Lees verder →
Al sinds het overlijden van mama begin 2021 was ik op zoek naar een praktische aanpak voor deze ingrijpende gebeurtenis in mijn leven. Alsof ik het wilde oplossen, maar dat gaat bij zoiets als de dood helaas niet. Omdat rouw en alle veranderingen die er in je leven bij komen kijken, zo'n enorme zoektocht is... Lees verder →
Het is rond het middaguur als ik met lood in de schoenen naar het Alrijne Ziekenhuis in Leiderdorp rijd. Een route die ik al zoveel vaker reed, sinds ik een jaar of 9 geleden voor het eerst in Leimuiden kwam wonen. Zowel Jelle als Mees zijn wegens complicaties in dit ziekenhuis geboren, maar meer recent... Lees verder →
Nog niet zo lang geleden besloot ik dat het genoeg was. De zoektocht naar wat ik wil en waar ik goed aan doe. Het vermoeit, het geeft onrust en op dit moment zeker geen duidelijkheid. Want er is geen handleiding voor dit rouwen, ieder bewandelt zijn eigen pad. Mijn pad duurde alleen al veel te... Lees verder →
Eind 2019 begon ik met een nieuwe baan bij mijn huidige werkgever a.s.r. Iets meer dan een half jaar later werd mijn moeder ziek. Mijn ouders wonen in Apeldoorn, ruim 100 kilometer verderop. De mantelzorg vergde naast de zorg voor mijn eigen kinderen van destijds 1 en 3 jaar oud, de nodige tijd en energie.... Lees verder →
Ooit was het mooi en magisch Ik kan putten uit een berg fijne herinneringen aan de Sinterklaastijd vroeger bij ons thuis: de spanning van het 'lootjes trekken' (toen nog handgeschreven papiertjes), avonden lang op mijn zolderkamer knutselen aan de mooiste surprises met het cassettebandje van Bert & Ernie en Sinterklaas op repeat en die altijd... Lees verder →
De nacht van maandag 5 op dinsdag 6 september bracht ik naast zuslief in het ziekenhuis door. De nacht voor de ochtend waarop ze overleed. Die hele nacht zat ik op een stoel, luisterde naar haar ademhaling, keek naar haar en schreef dit gedicht. Het gedicht dat ik voordroeg tijdens de afscheidsdienst voor zuslief op... Lees verder →
Het is donderdag 15 september. De dag na de uitvaart van zuslief. Ik loop een beetje doelloos rond in huis, want wat moet ik nu? Vanmorgen deed ik wat werk, want dat geeft fijne afleiding, maar eigenlijk voelde ook dat niet goed. Ik wil naar buiten in de zon, maar ook thuis zijn. Wil ik... Lees verder →
Met het verlies van mama nog zo vers in het geheugen, de zorg, de wanhoop, het afscheid, zit ik hier op kamer 307 van het Diakonessenziekenhuis in Utrecht. 3e verdieping, einde gang links. Het is half 5 in de ochtend en slaap heb ik vandaag nog niet gehad. Hoewel de vermoeidheid begint toe te slaan,... Lees verder →
Dat rouw een grillig en eenzaam proces en voor iedereen anders is, daar was ik al over uit. Een zoektocht naar een richting en houvast in het grote gemis, het verlangen naar opvulling van een leegte die niet op te vullen is. (H)erkenning vind je in verhalen van anderen, het luisteren van podcasts, het lezen... Lees verder →
Mamma Liefde 