Lieve Mees, Vandaag ben je een jaar en een maand oud. Geen tijdsperiode waar je normaal bij stil staat, maar wel een dag waarop ik jou de brief wil schrijven die ik al had willen schrijven toen je 1 jaar oud werd. Maar zoals het hele afgelopen jaar gegaan is, zo ook deze brief: mamma... Lees verder →
Ik zeg: "Je bent me er eentje!" Waarop Jelle antwoordde: "Maar ik ben al 2!" De wijsneus.
Lieve Mees, Je bent vandaag een half jaar. Zes maanden. Normaal sta ik niet stil bij dingen die een paar maanden duren, maar bij jou wel. Soms denk ik terug aan ons leven voor jouw bestaan, maar wil m'n tijd daar niet langer aan besteden. Want toen was jij er niet en ik wil niet... Lees verder →
Het lijkt allemaal zo mooi, een baby. Die befaamde 'roze wolk', heerlijk een paar maandjes vrij tijdens je verlof, oneindig veel knuffelen, zoiets moois als borstvoeding geven, de vele kaartjes en cadeau's, genieten van de kleine handjes en teentjes, de eerste lach en elke willekeurige ontwikkeling die je baby doormaakt. In bad doen, flesje geven... Lees verder →
"Je hebt wel pech met Mees. En Mees heeft ook pech." zei mijn verloskundige, toen ik gisteren voor de laatste controle bij haar langs ging. Ze had nog maar weinig moeders na 6 weken in een toestand als de mijne gezien. Vanaf dag 1 is Mees al onrustig, zowel overdag als tijdens de nachtelijk uren.... Lees verder →
Soms lijkt het leven stil te staan na de komst van zo'n kleintje, maar niets is minder waar. Alles gaat door. Zo hebben we nog een waslijst aan actiepunten voor ons nieuwe huis (die voornamelijk in het teken staan van geld uitgeven) en is de kerst in aantocht nu we Sinterklaas na een tweede lading... Lees verder →
Terwijl de weken waarin ik zwanger ben stilletjes voorbij gaan, gaat ook het leven er omheen ongemerkt door. Die buik is inmiddels overduidelijk aanwezig, maar m'n gedachten bij die buik misschien nog niet altijd helemaal. Nu ik noodgedwongen minder ga werken, omdat de buik z'n tol begint te eisen, vraag ik me af: zal het... Lees verder →
Het was de dag waarop Jelle precies 3 maanden oud werd, toen hij voor de eerste keer naar de kapper ging. Absoluut niet nodig denk ik nu achteraf, want het enige plukje haar dat waard was om eventueel geknipt te worden, zat in z'n nek. Vriendlief was echter van mening dat het de hoogste tijd... Lees verder →
