Zon, ik kan er niet genoeg van krijgen. Met het mooie weer deze weken, krijg ik altijd de drang om naar buiten te gaan. Zo vaak het kan. Dat zal vast iets te maken hebben met het leven in Amsterdam, waar buiten leven een soort van gewoonte is, omdat de kleine huizen je haast dwingen om zo snel als het weer het toelaat naar buiten te gaan. Een willekeurig terras op of met een kleedje in het park.
Zo besloten we afgelopen weekend te gaan kamperen in de caravan van mijn ouders. Een camping niet te ver weg van Apeldoorn, zodat het mijn ouders zo weinig tijd en moeite als nodig zou kosten. Gelukkig wonen mijn ouders op de Veluwe, wat nou juist een prachtige omgeving is om te kamperen. We kozen vrij willekeurig voor Vakantiepark Lierderholt, een van tientallen campings in die omgeving. Meest belangrijk in de keuze was voor mij het kindvriendelijke zwembad, de grote speeltuin, een restaurant en campingwinkel, waardoor we in principe de camping niet af zouden hoeven om ons met Jelle te vermaken.
Gezellig tussen de oudjes
Vorige week vrijdagavond kwamen we na zo’n half uur file-vertraging op de camping aan. M’n ouders hadden de caravan al geinstalleerd, zoals je dat in camping-termen zegt, wat ik in al die jaren kamperen met m’n ouders wel geleerd heb. Een plekje op een groot veld vlak naast het bos, dichtbij het toiletgebouw, met een klein speeltuintje midden op het veld. Top! We waren de jongsten op het veld, dat was wel duidelijk. Het jonge-gezinnen-seizoen was duidelijk nog niet begonnen, maar dat was niet erg. Wat extra oplettende surrogaat-opa’s en oma’s rondom het veld kon geen kwaad. Dus konden mijn ouders met een gerust hart terug naar huis.
Een tochtje naar de Loenense Waterval
Het is mooi op de Veluwe, dat heb ik volgens mij al gezegd. Een must-see van dit weekend was de Loenense Waterval, op nog geen 5 kilometer fietsen van de camping. Met mijn ouders bezochten we deze vroeger toen ik klein was, ik weet nog dat ik het het daar als kind super leuk vond. Dat wilde ik vriendlief en Jelle natuurlijk niet onthouden. Daarnaast is het met een verval van 15 meter de hoogste waterval van Nederland, al stelt hij nog steeds vrij weinig voor. “No big expectations, please!” Ik koos een binnendoorweg via Google Maps, wat uiteindelijk een tocht over zandweggetjes door het bos bleek te zijn.. Daar zat ik dan, met Jelle op m’n loeizware mamafiets. Na een hoop geslingerm gehobbel en afzien, bereikten we uiteindelijk de waterval.
Het was er heerlijk met het warme weer! Jelle vermaakte zich met de kinderen van de plaatselijke handbalvereniging, die daar in de buurt op kamp waren. Hij kreeg het met zijn lieve koppie voor elkaar om tot 3 keer toe verse frietjes en een stukje frikandel te bemachtigen, sloot stiekem aan bij de groepsfoto die ter plekke gemaakt werd en was onder de indruk van alles grote kinderen om hem heen.
Rust was een illusie
Ik schreef er eerder als eens een blog over, Jelle is dol op lopen. Liefst zo ver mogelijk en wat hem betreft prima als niemand zin heeft om met hem mee te gaan. Dat mooie grote veld met die surrogaat oma’s, dat Jelle daar alle ruimte zou hebben om “veilig” rond te lopen, dat konden we al gauw op onze buik schrijven. Jelle liep liever een veldje verder, of naar de auto nog een stukje verderop. Bij voorkeur uit het zicht van zijn ouders. Gelukkig bracht het de omstanders veel plezier, als we Jelle keer op keer terug sjouwden naar ons eigen veld. Een voordeel was dat het veld zo ruim was, dat hij dit weekend de eerste meters op z’n loopfietsje heeft gemaakt! Jeuj!
Gelukkig was er ook een zwembad. Met een glijbaan. Ook daar kan Jelle geen genoeg van krijgen. Een fantastisch mooi pierenbad. Gek genoeg beleefden we daar een moment waarop Jelle zeker een keer of 20 achter elkaar in z’n eentje van de glijbaan ging en wij tegen elkaar zeiden: “jammer hè, dat hij al zo zelfstandig wordt”. We waren het moment van even daarvoor op het veld blijkbaar alweer vergeten.
Van alle gemakken voorzien
Tot slot was er een restaurant, vanuit waar je je eten kon bestellen en meenemen naar je tent of caravan. Ook zo ideaal. Met Jelle uit eten is in z’n huidige eropuit-fase namelijk geen optie, dus hadden we nu de luxe om in redelijke rust bij onze caravan van een te goed doorbakken entrecote en spareribs zonder saus te genieten… Top geregeld.
Kortom, zomaar even een paar dagen ouderwets kamperen in eigen land is dus echt een aanrader. Vakantiepark Lierderholt op de Veluwe trouwens ook!
Wat een mooie omgeving en prachtige camping voor Jelle.
Echt genieten zo als gezinnetje.
LikeLike