Op het trapje van onze huifkar, kijk ik uit over een verlaten ranche. Een bijzonder intrigerende plek vlakbij het Franse Troye, waar we 2 nachten verblijven, voordat we verder reizen naar de Franse camping in de Jura.
Western City heet het hier. Een (te) groot terrein met huifkarren, tipi tenten, een Saloon, een kantoor van de Sheriff en een heuse jail. Een soort van thema-vakantiepark wat nooit zo succesvol lijkt te zijn geworden is, als ze voor ogen hadden. Hoewel alle huifkarren – die weid verspreid over het terrein staan – vannacht allemaal volgeboekt waren, hadden we toch het gevoel dat we hier alleen zijn.
De huifkar waar we in verblijven is fantastisch. Met een tweepersoonsbed en een slaapbank, een keukentje, een douche en apart toilet. Een televisie, magnetron en een hoekje precies groot genoeg voor een campingbedje. De binnenkant bekleed met hout, alsof je in een sauna verblijft. Aan de muur hangt een koeienhuid maar ook een knuffelmuis met een hart waar ‘Je t’aime’ op staat.
Jelle was echter bang voor draken vannacht en ook een beetje voor die koeienhuid boven z’n bed, vermoed ik. Zodoende lag Jelle vannacht bij mij in bed en Dennis vlakbij Mees. Dat Jelle vannacht uit bed viel was onvermijdelijk, zoveel als hij lag te draaien naast mij. Ik sliep vermoedelijk nog minder dan alle nachten hiervoor, maar dat mag de pret niet drukken. We genieten 🙂
De start van een nieuw avontuur
Gisterenochtend vertrokken we, na vele uren inpakken, de dag ervoor. Al weken keken we op tegen deze reis, gezien het nog altijd moeizame (nachtelijke) ritme van onze kleine Mees. Hoewel het weekendje proefkamperen in Nederland niet veel meer vertrouwen had gebracht, besloten we toch te gaan. Niet naar Oostenrijk, niet naar de bergen in Frankrijk, maar ietsje dichter bij huis in de Franse Jura. Maar dan nog, zo vermoeid als we zijn hoop je wat rust te kunnen pakken tijdens je vakantie, maar die rust zal deze vakantie mogelijk ver te zoeken zijn.
Het zij zo.
In deze huifkar is het in elk geval even heerlijk voor nu. Morgen rijden we nog slechts een kleine 3 uurtjes en dan zijn we op onze eindbestemming: Mesnois en kan het langverwachte kampeeravontuur voor Jelle (en ons) eindelijk van start gaan. Een zwembad, animatie en hopelijk een berg potentiële vriendjes voor Jelle. Zelf heeft hij in elk geval al een plan: “wil je met me spelen?, vraag ik dan. Dan ga ik niet plagen, maar lief doen.”. Zo zei hij gisteren.
We zullen het gaan zien!
Mamma Liefde 
Geef een reactie