Marathondagboek week 10

Dinsdag 30 januari (Dag 60/100)

Type training: marathonhartslag (hoog) | Hartslag: 153 | Afstand: 12 km | Route: link

Dag 60 alweer. Sinds m’n vroege loop in de sneeuw vorige week en het verrassende gewicht dat de weegschaal aan gaf bij thuiskomst, ben ik fan geworden van lopen voor het ontbijt. Zeker als je weet dat het goed is voor de verdere vetverbranding. Vriendlief is thuis vandaag en bracht Jelle naar de crèche, dus kon ik op tijd een rondje gaan lopen. Ik was vergeten m’n iWatch op te laden, dus die viel halverwege uit. Gelukkig kon ik overschakelen op m’n iPhone. Het is alweer even geleden, hoe ik gelopen heb, kan ik me eigenlijk niet zo goed meer herinneren…

Vanavond nog even een volleybalwedstrijd op het programma, hopelijk niet te veel last van de 12 kilometers in m’n benen.

Donderdag 1 februari (Dag 62/100)

Ik had moeten lopen deze dag, zou je denken. Waarom ik dat niet deed, weet ik niet meer. Komende zondag staat de 10 Engelse Mijl van de Midwintermarathon in Apeldoorn op het programma, dus een paar dagen rust zijn eigenlijk weer nodig.

Vrijdag 2 februari (Dag 63/100)

Geen rondje hardlopen vandaag, wel baantjes getrokken in het zwembad. Denk dat ik dat maar eens vaker ga doen op de vrijdagochtend.

Zaterdag 3 februari (Dag 64/100)

Type training: vogels kijken | Hartslag: ? | Afstand: 6 km | Route: link

Nog ‘even’ een rondje rustig lopen voor het ontbijt. Het ging me niet heel makkelijk af helaas, al was het slechts 6 kilometer. Vooral snel last van vermoeide en zere benen. Misschien komt het doordat ik dit (stuk van) de route te goed ken. Het geeft me niet een heel goed gevoel, nu ik al op dag 64 ben.. Ik vergat zelfs een foto te maken onderweg..

Zondag 4 februari (Dag 65/100)

De midwintermarathon, een mooie loop! Koud vandaag, maar vriendlief staat langs de zijlijn 🙂 Ik was best een beetje zenuwachtig, maar had ook wel zin om weer even serieus een rondje te kunnen lopen. Hoewel ik ‘m eerder liep, had ik geen idee dat de eerste helft van het parcours uitsluitend heuvel op en de tweede helft uitsluitend heuvel af was. Gelukkig ging het voor mijn gevoel zeker driekwart van het parcours heuvel af! Ik dacht me alleen te kunnen herinneren dat in het allerlaatste stukje nog een venijnig heuveltje zat, dus liep ik niet te hard van stapel. Aan het begin van de Loolaan (500m voor de finish) zette ik de sprint in. Het was lang geleden dat ik nog zoveel energie over had om een sprintje te trekken! Toch jammer dat ik nog energie over had toen ik de finishlijn passeerde, ik had dus nog best een stukje eerder kunnen aanzetten om onder de 1,5 uur te finishen.

Ik was blij dat ik m’n juiste hartslag had weten aan te houden, ondanks de fikse heuvel en alle afleiding om me heen. Ook had ik geen last van m’n benen, althans ik merkte het. Goed nieuws, want daar werd ik de afgelopen weken tijdens het trainen toch een beetje bezorgd over. Alleen maar positiviteit dus en weer een medaille binnen! Blij mee 🙂