Een Moeder- (zonder moeder) dag

Het is een uur of 9 als ik uit een diepe slaap ontwaak en besluit om m’n warme bed te verlaten. Vriendlief is al naar de voetbal, waar onze oudste zoon vannacht op het voetbalkamp verbleef. De jongste slaapt nog, die lag na de bonte avond van gisteren veel te laat in bed.

Als ik beneden kom, liggen de moederdagcadeaus die de jongens op school maakten, nog op de keukentafel. Die nam ik vrijdag zelf van school mee naar huis. Misschien had ik ze ook zelf moeten verstoppen, zodat ik ze op deze eenzame ochtend had kunnen zoeken, als soort van gemaakte verrassing voor mijzelf. Maar zo is het niet gelopen, dus probeer ik te genieten van de tijd die ik nu voor mijzelf heb.

Ook dat is een cadeautje.

Naast verse koffie, is tijd voor mezelf wel het enige positieve op dit moment. Ik denk vooral aan mama en aan zuslief, die vandaag geen mamma voor haar kinderen meer kan zijn. Een neefje en nichtje die vandaag voor het eerst een Moederdag zonder moeder moeten vieren. Hoewel ik dankbaar ben voor onze jongens en dat wat ik nog wel heb, is er ook een groot gemis en wordt het gemis van mama en zuslief met de dag alleen maar groter. Want dat wat je hebt, wil je juist graag delen met de mensen om je heen.

Een dag met twee gedachten

Als Mees rond een uur of 10 wakker wordt en ook de twee andere mannen een uurtje later het huis binnen stappen, is de rust voorbij. Is het opnieuw een kwestie van mijn gedachtes en het verdriet opzij zetten en de leuke moeder “spelen”. Soms voelt het zo, het ‘spelen alsof’, want hoewel ik in realiteit natuurlijk ook echt die leuke moeder probeer te zijn, zijn mijn gedachtes de afgelopen 3 jaar regelmatig met compleet andere dingen bezig.

Zoals vandaag.

Gelukkig is vriendlief er, die de jongens aanspoort om hun zelfgemaakte cadeautjes alsnog te verstoppen. Dat het zelfgemaakte bloemen zijn, had ik natuurlijk al lang in de gaten, maar zo wordt het toch nog een leuke verassing. Er volgt zelfs nog een onverwacht cadeautje van vriendlief zelf, als hij terug komt van de supermarkt.

Terwijl mijn telefoon me voortdurend berichtjes stuurt van lieve mensen die vandaag aan me denken, zijn mijn jongens allerminst gezellig door de drukte en de vermoeidheid van de afgelopen dagen. Terwijl ik me vandaag liefst zou terugtrekken met een fijne wandeling in m’n eentje in het bos, is vandaag nou júist zo’n dag die je gezellig met elkaar als gezin wilt doorbrengen. Dus gaan we erop uit en wordt het gelukkig alsnog een fijne middag. Er is zon, er zijn ijsjes en er zijn 3 fijne mannen om mij heen.

Een moeder, maar toch moederziel alleen

Hoewel de middag fijn was, was vandaag geen dag die ik zonder traan had willen doorlopen. Daarvoor is Moederdag een te grote confrontatie met het gemis. Terwijl vriendlief de jongens op bed legt, ga ik een rondje lopen. Het doen alsof, het moeten wegstoppen van datgeen wat me écht bezig houdt vandaag, heeft nét te lang moeten duren. Zeker als ik ook nog een berichtje krijg van m’n beste vriendin, die haar schoonmoeder op korte termijn moet gaan missen, die ik toevallig ook wel ken. We zijn te jong, onze mamma’s zijn te jong, laat staan mijn zus die ook mamma was.

Het leven is oneerlijk.

Ik wandel naar een bankje aan het water een stukje verderop en luister naar de muziek die ik al zo vaak luisterde. Samen met mama tijdens haar laatste dagen in het verpleeghuis, samen met zuslief bij de kist van mama en voortaan alleen. Het nummer van de afscheidsdienst van mama én zuslief, ik zing hardop mee. Het kan me niet schelen. Het voelt fijn als de tranen eindelijk de ruimte krijgen om te stromen, als mijn gedachtes de ruimte krijgen om terug te gaan naar de laatste herinneringen, aan de laatste dagen mét, in plaats van hier vandaag op dit bankje, zonder moeder..

Ik stuur mijn vriendin een berichtje, ik beantwoord de vraag van mijn lieve coach die vandaag ook aan mij dacht en overweeg iemand te bellen om te praten, maar besluit om dit moment alleen te zijn. Even rust, even hier en even in het nu. Zoals mama mij altijd adviseerde. En zo sluit ik deze dag af, op een manier die voor nu bij mij past.

Zo heeft Moederdag voor iedereen een ander gevoel en een andere betekenis en voor sommigen loopt alles dwars door elkaar heen. We maken er het beste van, maar makkelijk is het niet.

Dag lieve zus, dag lieve mama, een dikke kus voor jullie allebei vandaag.

x