Een kind ‘krijgen’ komt nooit uit, een kind ‘hebben’ zeker wel

„Vroeger kreeg je vanzelf kinderen, tegenwoordig plan je ze. En wat doe je met dingen die je kunt plannen? Die plan je op het moment dat het jou het beste uitkomt.”

Dat lijkt een mooie gedachte, maar gaat in praktijk natuurlijk lang niet altijd op. De gemiddelde leeftijd waarop vrouwen kinderen krijgen ligt – zeker hier in de Randstad – steeds hoger, zijn de meeste aanstaande moeders al lang en breed aan hun carrière begonnen, druk met sporten en een sociaal leven en moet die zwangerschap liefst even ergens tussendoor gepland worden.

Zo voelde dat althans voor mij.

Buiten dat werkt het dus ook niet: ‘even tussendoor’. Met een druk bezet leven komt het voor je gevoel eigenlijk nooit uit om een periode lang niet te mogen sporten, enkele maanden weg te zijn van je werk en de aanstaande feestdagen en feestjes (want die zijn er altíjd) door te moeten brengen zonder een drup alcohol. Áls je al de luxe hebt om dit hele gebeuren te plannen, laten we daar duidelijk over zijn. Want steeds vaker maak ik in mijn omgeving mee dat vrouwen helemaal niet zo makkelijk zwanger kunnen worden. En sommigen zelfs helemaal niet.

Als je 35 wordt, val je ook nog eens onder de categorie ‘oudere moeders’. Dat betekent niet dat je oud bent, maar dat de kans op lichamelijke complicaties bij een zwangerschap iets groter wordt. Vrouwen die ouder zijn en uiteindelijk wél moeder worden, ondervinden daar volgens onderzoek wel veel gezondheidsvoordelen aan. Zo blijken de hormonen die vrijkomen bij een zwangerschap een goede invloed te hebben op het geheugen, de concentratie en het verbale vermogen. Mooi meegenomen!

De eerste

Vriendlief en ik waren nog geen jaar bij elkaar, toen we besloten om voor de eerste keer zwanger te worden. Bij zo’n eerste poging weet je nog niet hoe gemakkelijk het zal lopen en doe je een dappere poging om het hele gebeuren wél enigszins te plannen, wat in mijn geval in hield dat ik graag in de zomer met verlof wilde. Niet alleen vanwege het mooie weer, maar ook zodat ik na de zomer het zaalvolleybalseizoen weer op kon pakken en geen oversized winterkleding zou hoeven te kopen. Zelf ben ik middenin de zomer jarig, dat plezier gun ik mijn kinderen zeker ook.

Zo gebeurde het dat de bewuste poging plaats vond toen we net goed en wel in de Filippijnen aangekomen waren, voor een avontuurlijke reis van zo’n 3 weken. Een poging die achteraf ook meteen tot succes had geleid. Toch bleek die hele planning uiteindelijk helemaal niet zo ideaal. Hoog zwanger zijn in de zomer was heerlijk. Ik heb de Olympische Zomerspelen van 2016 volledig kunnen volgen (zelfs tijdens m’n bevalling ;)), m’n ouders kampeerden om de hoek en we hadden weinig gedoe met de baby warm houden, kruikjes en in het midden van de nacht in de kou je bed uit moeten.

Echter, tegelijkertijd was ik net een paar maanden aan een nieuwe baan begonnen, besloten we vlak na de geboorte het huis in Leimuiden te verkopen, terug naar Amsterdam te verhuizen én ook nog even flink te gaan verbouwen. Genoeg stressfactoren, die je er in combinatie met een pasgeboren baby er liever niet bij hebt.

De tweede

Inmiddels is Jelle 1,5 en werd het voor mijn gevoel tijd om over een tweede na te denken. Opnieuw zo rond de zomer uitgerekend zijn, was in mijn ogen meest ideaal geweest. Liefst een maandje voor Jelle z’n verjaardag, zodat papa, mama, Jelle en baby #2 in vier opeenvolgende zomermaanden jarig zouden zijn. Garantie voor een heerlijk jaarlijks zomer-familie-verjaardagsfeest!

Echter was ik nu opnieuw druk met het zoeken naar een nieuwe baan, aan het trainen voor een marathon én lijkt ons huidige huisje aan de kleine kant voor nog zo’n kleine draak in huis. Mensen om me heen waren er allerminst van overtuigd dat we nu (al) aan een tweede zouden moeten beginnen, omdat ik schijnbaar niet al te stabiel leek in die periode. Een wens als deze vooruit schuiven tot ogenschijnlijk de meest ideale omstandigheden gecreëerd zijn, is iets waar ik niet in geloof. Uiteindelijk ben je zelf de enige die weet wat goed voelt en wat niet.

Zo kwam het dat ik uiteindelijk zwanger werd nog voordat ik de marathon van Barcelona liep (wat ik toen nog niet wist), opnieuw net een nieuwe baan heb en er mogelijk opnieuw een verhuizing en verbouwing aan zit te komen. Ik moet zeggen dat ik er alleen maar zin in heb, laat maar komen die positieve veranderingen!

Je bent meer dan welkom, kleintje!

“Een kind krijgen komt nooit uit, dus doe het gewoon. Dan vind je altijd wel een oplossing”.