ADHD-effect in het speelparadijs

You either love it, or hate it. Of iets er tussenin. Voor bijna elke moeder komt er een moment waarop je naar een indoor speeltuin moet. Of wil. Zo’n plek die sommigen liefst hun leven lang vermijden en anderen juist omarmen.

Zelf had ik er een soort van principe-idee over. Ik was van mening dat ik mijn kinderen liever op een andere (en meer verantwoorde) manier wilde vermaken, dan ze over te leveren aan de hysterie van zo’n speelparadijs. Toch kwam er een moment, ruim een maand geleden, toen een oud-collega voorstelde om naar Darteldome in Amsterdam Noord te gaan. Ik was in twijfel, maar eigenlijk ook wel heel benieuwd hoe ik het zou vinden. Want dat Jelle zich wel zou vermaken, daar was ik niet zo bang voor.

We kwamen binnen in een grote, sfeerloze hal, waar zeker de helft van de ruimte ingericht was met eenvoudige tafels en stoelen. In de ene hoek zat een moeder weggekropen achter haar laptop, vermoedelijk een poging tot wat werk, terwijl haar kroost zichzelf vermaakte. Enkele andere tafels werden bezet door grote families, die meerdere kannen felgekleurde ranja en borden friet op tafel hadden staan. Ik vermoed dat de meeste kinderen eerder met meer dan minder energie een hal als deze verlaten. Gelukkig was het merendeel van de tafels leeg en was het er niet zo druk als ik verwacht, of eigenlijk gevreesd, had.

Er was een speelvulkaan, een bandenglijbaan, een opgeblazen palm-klim-boom, een groot klimtoestel en een peuterhoek met ballenbak, kleine trampoline en een glijbaantje. Die laatste was ideaal voor Jelle, voor alle andere attracties was hij eigenlijk nog te klein.

Een beetje afhankelijk van de leeftijd heb je in zo’n speeltuin ‘geen kind’ aan je kind. Vanaf een jaar of 6 kun je die kleintjes prima los laten en zelf vanaf de zijlijn toekijken, of in een hoekje achter je laptop kruipen. Veel leuker is het echter om samen met je kleintje door het doolhof aan stootkussen, klauterpalen en spinnenwebben te klimmen. Dus denk eraan om zelf ook makkelijk zittende (en niet al te warme) kleren aan te doen.

Toch vond ik deze locatie voor een kleintje als Jelle nog wat minder geschikt, want zoals dat gaat is hij na een minuut of 10 al uitgekeken in de peuterhoek en gaat hij veel liever tussen alle grote kinderen op onderzoek uit. Met gemengde gevoelens nam ik Jelle aan het einde van de middag mee huiswaarts.

Een tweede kans

Gisteren bezocht ik samen met Jelle en m’n moeder Candy Castle in Amsterdam, op loopafstand van ons huis. Eenzelfde idee, maar deze speeltuin is gevestigd in een voormalig kerkgebouw, wat meteen al meer sfeer geeft aan het geheel. Op maandag- en dinsdagochtend hebben ze daar peuterochtend, waarmee de kleinsten met korting zichzelf kunnen vermoeien totdat het tijd is voor hun middagslaapje.

Zoals de naam al doet vermoeden, was het een bonte verzameling aan kleuren, waardoor de kinderen ongetwijfeld binnen no-time in een ADHD-modus zitten, onvermoeibaar voor urenlang speelplezier. Daar komt bij dat zelf meegebrachte etenswaren niet toegestaan zijn en je bent overgeleverd aan de zoetigheden die ter plekke verkrijgbaar zijn. Een klein deel van de ruimte was ingericht met kleurrijke tafels en stoelen, maar het merendeel van het gebouw was bezet door torenhoge klimtoestellen, glijbanen en ballenbakken. Pas later kwamen we erachter dat er een aparte ruimte achterin ingericht was voor de mini’s van 0 tot 4 jaar. Beneden bevond zich zelfs nog een mini kartbaan, speelmachines en aparte ruimtes om een kinderfeestje te vieren.

Ik moet zeggen dat ik het hier al een heel stuk leuker en gezelliger vond dan in het Darteldome. Kleiner, overzichtelijker en een heel stuk gemoedelijker. Ook het type publiek sprak me iets meer aan dan de de inwoners in en om het Noorden van Amsterdam. Hoewel ik liever geen al te groot fan wordt van dergelijke indoor speelparadijzen, begin ik ze inmiddels wel aardig te waarderen. Neemt niet weg dat ik elke andere – meer natuurlijke – vorm van vermaak nog altijd meer waardeer.

Gelukkig deelde Jelle mijn mening en zat hij uiteindelijk het allerliefst urenlang op de roze Hello Kitty auto 🙂