Hoe het na 2 maanden SportRusten gaat..

Ook de tweede maand SportRusten zit erop. Tot dusverre liep ik in 64 dagen 25 keer, met een totale afstand van 232 kilometer en een duur van 23 uur, 28 minuten en 19 seconden.

Een maand waarin ik naar mijn gevoel een beetje stil stond.. Begin januari liep ik de halve marathon van Egmond. Vanuit het SportRusten team wordt geadviseerd om rondom zo’n lange afstand wat meer rust te nemen. Twee dagen ervoor en twee dagen erna, beginnend en eindigend met een rustig rondje ‘vogels kijken’. Ondanks het feit dat je die 21 kilometer gelopen hebt, sla je voor je gevoel hierdoor zeker 2 tot 3 trainingen over in deze twee weken.

De week die daarop volgde waren we op wintersport. Hoewel ik ook op de latten de nodige inspanning geleverd heb, heb ik zowel de week voorafgaand aan de wintersport als de week in de sneeuw minder gelopen dan noodzakelijk was, volgens m’n schema. Na de wintersport volgde een week waarin in wat grieperig was, waardoor ik opnieuw een training moest overslaan.

Geen al te goed vervolg dus, na een hoopvolle start in december. 

Daarnaast merk ik ook dat het lopen me niet persé heel gemakkelijk af gaat. Ik moet zeggen dat ik beter, relaxter en meer pijnvrij liep in de periode voordat ik aan het SportRusten programma begon. Zelfs de kortste afstand lijkt op dit moment een opgave.

Toch was er een klein lichtpuntje afgelopen zondag, toen ik de midwintermarathon in Apeldoorn liep. Ik twijfelde tussen de 25km en de 10EM en besloot het toch bij de 16,1km te houden, waarvoor ik al een tijdje een startbewijs in m’n bezit had. Het was fijn om weer even in een wedstrijdsfeer te verkeren. Om beter te kunnen voelen hoe ik eraan toe was op een vlak parcours, vergeleken met de Halve van Egmond in januari, waarbij we enkele kilometers door het mulle zand moesten lopen. Ik was blij dat ik in staat was om de juiste hartslagzone aan te houden, ondanks het feit dat de eerste helft van het parcours heuvel op was. Ik was ook blij om te merken dat ik zo tussen de mensenmassa veel minder last van vermoeide benen kreeg als tijdens m’n frequente trainingsrondjes, waar ik me zoveel zorgen om maakte. Nog blijer was ik om te merken dat ik de laatste 500 meter heb kunnen sprinten, wat ik al lang niet meer kon tijdens een wedstrijdloop, en na de finish zelfs nog energie over had.

Qua afstand zegt dit natuurlijk nog helemaal niets, want straks moet ik bijna 3 keer zo ver.. Daar blijf ik wel zorgen over houden. Ik las vandaag wat reacties van mede-SportRusten-lotgenoten die op het forum aangaven eveneens onzeker te zijn of ze die marathonafstand straks wel aan kunnen met slechts 14 km trainen. De meningen waren daar eensgezind:

“Een marathon loop je uiteindelijk op karakter, met welke training dan ook”.

Daar vertrouw ik dan maar op. Dat ik genoeg karakter heb om die finishlijn te halen, wat dan ook mijn enige doel is. Dat mijn lichaam me niet in de steek gaat laten, want dat zou de enige reden zijn waardoor die finishlijn in gevaar zou kunnen komen. Van m’n achillespezen heb ik inmiddels gelukkig minder last, nu ik meer aandacht besteed aan m’n warming-up. Wel kreeg ik afgelopen zondag ineens pijn aan een pees in m’n knieholte en m’n hiel, hopelijk iets eenmaligs.

Een laatste positief puntje is dat ik zo langzamerhand eindelijk wat kilootjes kwijt begin te raken, wat ook niet verkeerd is. Ik loop tegenwoordig zo vaak als mogelijk vóór m’n ontbijt. Qua energie maakt dat voor mij geen verschil, qua vetverbranding schijnt het wel degelijk voordelig te zijn. Hoef ik die kilo’s in elk geval niet meer mee te zeulen, straks over de Ramblas 🙂

De laatste 5 trainingsweken zijn aangebroken, waarvan de laatste week vooral uit rust bestaat en natuurlijk die MARATHON! Een laatste maand om even heel serieus aan de slag te gaan met m’n ademhalingsoefeningen, m’n enkel- en heupoefeningen en het hardlopen zelf natuurlijk.

De temperatuur qua weersverwachting voor Barcelona begint inmiddels aardig op te lopen. Hopelijk blijft deze zo rond de 15 graden steken, dat zou een prima loopweertje zijn.

Nu eerst maar eens ervaren hoe dat ook alweer voelt, lopen in de zon. Een rondje van 10 km voluit stond voor vandaag op het programma, die ik gelukkig heb mogen vervangen door de lange afstand afgelopen zondag. Ik heb besloten er 12 te lopen vandaag. Niet al te hard, want er staat nog een volleybalwedstrijd voor vanavond op het programma.

En voor de rest: wish me luck!

Ps. Voor wie zich nog steeds afvraagt hoe dat Sportrusten programma nou precies in elkaar steekt, bekijk deze vlog van Gerrit Heijkoop, die zelf traint voor de marathon van Rotterdam. Hij legt het heel eenvoudig aan je uit!