Jeuj! Mijn eerste marathon :)

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: op 11 maart 2018 ga ik de Marathon van Barcelona lopen!!! Een hele dus. Dat is al over 106 dagen!

Misschien weer een krankzinnig idee, zoals ik die wel vaker heb, maar ik geloof erin dat het gaat lukken. Al vind ik het super spannend. Nu al.

Ik had eigenlijk nooit echt de behoefte om een marathon te lopen, gekkenwerk vond ik dat. Ik ben überhaupt niet de grootste hardloopfan, zoals ik in mijn laatste blog schreef. Ik heb tot dusverre twee keer een halve marathon gelopen en een keer of drie diezelfde afstand met zo’n 40 obstakels, maar daar hield het voor mij wel mee op.

Toch raakte ik de afgelopen maanden geïnspireerd en zag dit als dé ultieme kans om hem te lopen. Steeds meer mensen in mijn omgeving lopen ‘zomaar even een marathon’, zo lijkt het. Nu zal dat heus niet écht ‘zomaar even’ geweest zijn, hebben zij er hard voor getraind, pijn geleden en hebben de meesten een veel beter hardlooplichaam dan ik heb, maar toch dacht ik: dat kan en wil ik ook. Zeker nu. Dit gevoel werd alleen maar sterker toen wij een maandje geleden langs de zijlijn van de Amsterdam Marathon stonden, waarbij ik bij een hoop mensen die voorbij kwamen dacht: als zij het kunnen, kan ik het ook!

Daar komt bij dat ik al langere tijd – maar nu zeker – de behoefte heb aan een nieuw doel om naartoe te werken, de tijd heb om te trainen, hardlopen het beste medicijn blijkt voor het krijgen van nieuwe energie en ik het gevoel heb dat áls ik het wil doen, het nu de tijd ervoor is.

Ik was voornemens om op 3 februari 2018 de Midwintermarathon in mijn geliefde geboorteplaats Apeldoorn te lopen, maar dat bleek een trail-loop, waarbij je zelf je route moet zien te vinden met behulp van GPS. Dat leek mij iets te veel van het goede voor een eerste marathon. Veel alternatieven in de maanden februari/maart waren er niet, dus koos ik voor Barcelona 🙂

Het voelt goed om een nieuw doel voor ogen te hebben, al kost het veel tijd om alles uit te zoeken. Een trainingsschema heb ik, waarover later meer. Startbewijs is in de pocket, vliegtickets zijn vandaag geboekt, accommodatie zoeken en dan vooral trainen. Heel veel trainen.

Óf ik de start – of zelfs de finish – ga halen, weet ik niet. Blessures liggen op de loer als je ouder wordt, maar ik ga er alles aan doen om aan de start te staan en op welke manier dan ook die finish te halen.

Ik ben super blij dat Dennis, Jelle en onze lieve vrienden Esther en Jasper mee gaan voor support. Waarvoor ik ze nu al eeuwig dankbaar ben.

Ik ga ervoor!

Mijn. Eerste. Marathon.

Ik houd jullie de komende 106 dagen op de hoogte!

Ps. nuttige tips zijn meer dan welkom! Zo moet ik nog het e.e.a. uitzoeken qua voeding, kleding, voorbereidingen in de week voorafgaand, ademhaling en vast nog een hele hoop meer waar ik nu nog geen weet van heb..