En toen was de eerste Moederdag alweer voorbij

Het was niet helemaal m’n allereerste Moederdag. Of nouja, officieel natuurlijk wel, maar toen ik vorig jaar met een al redelijk dikke buik rond liep, hadden we het stiekem ook al een beetje gevierd. Want immers, ik droeg al de zorg over een kleintje in mijn buik.

Maar gisteren was het dan écht Moederdag, als échte moeder.

Misschien gek, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik er – nu al – niet al téveel waarde aan hecht. Net zoiets als Valentijnsdag, alle liefde moet verklaard worden op één zo’n dag en er hangen vooral zoveel commerciële belangen aan. Ik houd daar niet zo van. Ik doe dat liever door het jaar heen, de liefde aan m’n liefde verklaren. Anderzijds doen kinderen op zo’n dag toch extra hun best om hun moeder in het zonnetje te zetten, wat niet op heel veel andere dagen speciaal gebeurt. Dus wat dat betreft moet ik er misschien maar het positieve van in gaan zien 🙂 En die kunstwerkjes, die die kleintjes speciaal voor je maken, da’s eigenlijk ook al een reden om er elk jaar weer naar uit te kijken.

Wat betreft dat werkje, die maakte Jelle dit jaar op de crèche, met natuurlijk een beetje (lees: veel) hulp van de leidsters. Nu ben ik degene die Jelle zelf twee keer per week naar de crèche brengt en weer ophaalt, dus was ikzelf ook degene die m’n eigen cadeautje mee naar huis kreeg, Vorige week dinsdag al, notabene. Niet ingepakt, dus die eerste verrassing was er al wel een beetje vanaf.

Het bleek een pollepel beschilderd met zilververf en daarmee tegelijkertijd ook een spiegeltje. Dat begreep ik althans uit het gedichtje op de achterkant van de pan, waar een afdruk van het voetje van Jelle op stond. De combinatie van in de pan roeren en in de spiegel kijken snap ik nog steeds niet helemaal, maar schattig is het wel, te bedenken dat Jelle met z’n voetje besmeurd met goudverf heeft staan stampen op die pan 🙂

Maar gisteren was het dan dus echt Moederdag. Jelle werd zoals gebruikelijk vroeg wakker, dus die kwam nog even bij ons in bed spelen, in de hoop dat wij stiekem nog even een oogje dicht konden knijpen. Niet veel later stapte Dennis uit bed, zonder enige reden. Ik vond dat vreemd en ook een beetje jammer, totdat ik hem in de keuken hoorde rommelen en hij de oven aanzette. Ineens bedacht ik me dat het Moederdag was en hij vast een ontbijtje voor me zou verzorgen. Ik deed alsof ik van niets wist (zo hoort dat volgens mij, op Moederdag) en bleef rustig samen met Jelle in bed wachten totdat het ontbijtje klaar was.

Dat duurt dan natuurlijk veel langer dan je hoopt en ondertussen probeer je uit alle geluiden uit de keuken wijs te worden wat hij aan het bereiden is. Niet veel later was hij klaar en zaten we met ons driëen heerlijk warme croissantjes te eten. Jelle mocht voor het eerst, volledig ingepakt in een kingsize schort, z’n eigen bammetje naar binnen zien te werken. We genoten 🙂

Als kers op de taart kwam er aan het einde van het ontbijt nog een cadeautje van nichtje Fenne uit de trapkast! Een zelfgemaakt fotolijstje met een foto van Jelle. Die had hij blijkbaar samen met opa en oma Verhoeven gemaakt, tóch nog een leuke verrassing!

Niet veel later vertrokken we richting Apeldoorn, om ook mijn eigen moeder een fijne Moederdag te bezorgen. Dennis op de fiets, Jelle en ik met de auto. Het bleek een lange rit gezien m’n lage energieniveau, dus zong ik uit volle borst de kinderliedjes mee op de CD in de auto. Jelle genoot van z’n gekke moeder.

De rest van de dag besteedden we vooral aan het kijken van een historische voetbalwedstrijd van een bekende club uit Rotterdam, om toch ook de vader op deze Moederdag nog een beetje te plezieren. Haha, ik met m’n ouders voetbal kijken, dat mag ook de geschiedenisboeken in. Fijn dat de landstitel binnen werd gesleept, wat bijdroeg aan de toch al heersende feeststemming. We sloten de dag af met all-you-can-eat sushi met m’n ouders, bij een restaurant in het centrum van Apeldoorn. Jelle mocht eten wat de pot schafte en werd gevoerd met stokjes, ook dat was een feestje.

Bedankt paps, mams, Dennis, Fenne en natuurlijk kleine Jelle voor deze fijne dag!