Als moeder in de Grote Stad ben je altijd op zoek naar leuke plekjes die geschikt zijn om je kinderen mee naar toe te nemen en waar je tegelijkertijd de mogelijkheid hebt om (rustig) bij te praten met vriendinnen, je moeder, je zus of je partner.
Een vriendin van mij attendeerde me een tijd geleden op het Wilde Westen. Een bar/restaurant, gevestigd in het oude GAK gebouw in Bos & Lommer, en eveneens een creatieve broedplaats voor jonge ondernemers. Het restaurant heeft een wat weinig sfeervol aangezicht als je aan komt lopen bij het grote kantoorpand, maar van binnen is het best gezellig.
Het meest ideale is dat het er ruim is opgezet en er allerhande speelattributen voor de kinderen zijn. Er is een aparte ruimte met televisiescherm waar filmpjes als Buurman & Buurman getoond worden, een tafelvoetbaltafel en veel bakken met Lego. Zelf kun je in de buurt van de speelkamer aan een tafeltje zitten om de kinderen in de gaten te houden.
De eerste poging
Met dat idee gingen vriendlief en ik een tijdje geleden samen op pad, voor een (met de intentie) gezellige zondagmiddag borrel… Wat wij toen nog niet wisten is dat er opvallend veel trappen in het restaurant te vinden zijn. Het restaurant is als soort van souterrain gebouwd en ligt gedeeltelijk onder de grond. Je moet als eerste een trap (zonder lift of helling) omhoog om bij de voordeur te komen, wat niet echt handig is als je (alleen) met een kinderwagen komt. Vervolgens is er een grote trap die je naar het restaurant beneden brengt en tot slot zijn er in het restaurant meerdere kleine trapjes die leiden naar een soort van verhoogd gedeelte in het restaurant, om toch enigszins uit het raam te kunnen kijken.
Jelle was toen net 1 en dól op trappen, want die hebben wij thuis niet. Onze gezellige zondagmiddag borrel eindigde dus in een uurtje ombeurten achter Jelle aanhobbelen om hem de trappen op en af te begeleiden. Irritatie en frustratie alom, want waarom moesten we nou zo nodig hierheen en hadden we niet gewoon thuis een biertje uit de koelkast kunnen pakken? Geen succes dus.
De tweede poging
Recentelijk deed ik een nieuwe poging samen met de vriendin die mij de tip gaf. Ik bereidde me voor op het ergste, maar verrassend genoeg leek de trappen-fase voorbij. We zaten op een grote hoekbank in een zithoek die het restaurant ook heeft, terwijl zowel Jelle als het zoontje van mijn vriendin gemoedelijk aan tafel zaten te bouwen met de Lego Duplo. Af en toe verdwenen ze even naar de speelkamer om een filmpje te kijken, maar vertrouwden we er zoveel als mogelijk op dat ze elkaar in de gaten zouden houden. Het was nu alleen opletten geblazen met de hete koffie en zorgen dat je eigen koekje veilig gesteld werd. We bestelden een croissantje voor de beide jongens en ze waren tevreden.
De derde (en laatste) poging?
Met het gevoel van het laatste bezoek in m’n achterhoofd, besloot ik afgelopen vrijdag ook met m’n zus en haar kids samen het Wilde Westen te bezoeken voor hopelijk een “rustig” etentje en plezier voor de kids. Helaas kwamen we tot de ontdekking dat de grote speelruimte op vrijdagmiddag niet geopend is, dus moesten ze het doen met slechts een bak Duplo. Daar kwam bij dat Jelle opnieuw fan was van de grote trap en we dus opnieuw vooral druk waren om hem erbij weg te houden. Opnieuw geen groot succes daar in het Wilde Westen.
Wellicht is dit toch geen ideale plek. Niet voor kinderen in deze leeftijd en anders alleen op zondag. Ik zoek dus maar verder naar meer geschikte plekjes in Amsterdam.
Mamma Liefde 
Geef een reactie