Het is woensdag, Jelle en ik zijn vandaag weer een dagje samen vrij, dus gingen we ‘eropuit’. Nu gaan we wel vaker samen op pad, maar misschien omdat ik al sinds gisterenavond bezig was met de vraag welk vervoersmiddel we zouden kiezen, voelde dit meer als een officieel uitje dan anders. Dat ik uiteindelijk ook zeker een uur bezig was om alle spullen bij elkaar te pakken, bevestigde dat we soort van ‘serieus’ op pad gingen.
Ik had met een vriend afgesproken in het Amstelpark. Hij had vandaag zijn papadag, dus konden wij gezellig bijpraten, terwijl de twee jongens samen in het zand speelden. Althans, zo zie je het voor je, maar dat loopt natuurlijk altijd anders 🙂 Jelle leek wat verlegen en zat – wat hij tot vandaag nooit eerder deed – vooral veel bij mij op schoot, terwijl de andere kleine dreumes nog wat moe was na een te onrustige nacht. Het samen spelen bleef beperkt tot een minuut of 15, denk ik. Maar prima, zo loopt het nou eenmaal als je met kleine kinderen op pad bent.
De weg ernaar toe
Het Amstelpark is een van de vele parken in Amsterdam en ligt naast de Zuidas, net ten zuiden van de Ringweg A10. Zelf wonen wij in Amsterdam-West, dus zou het een half uurtje met de fiets zijn, dwars door Amsterdam. Op zich prima te doen en Jelle is in de basis dol fietsen. Toch kun je (voor Amsterdamse begrippen) nagenoeg gratis parkeren naast het Amstelpark, waardoor de auto ook een aantrekkelijke optie was vandaag. Ik zou in dat geval de wandelwagen mee kunnen nemen en als Jelle op de terugweg moe zou zijn, zou hij in de auto alvast even een dutje kunnen doen. Het openbaar vervoer was in dit geval de minst aantrekkelijk optie om daar te komen. Iets met een tram, een metro en een stuk lopen. Teveel gedoe.
Ik besloot uiteindelijk toch op de fiets te gaan. Ik vind dat ik nog te weinig met Jelle op de fiets zit en we wonen tenslotte ook niet voor niets in Amsterdam. Daarbij is het vandaag misschien wel voor de laatste keer dit jaar zo’n mooie zomerdag. We hadden om 10 uur afgesproken, dus kon ik mooi voor het middagslaapje van Jelle terug fietsen. Voor de zekerheid nam ik een draagzak mee, mocht hij plotseling toch te moe zijn om fatsoenlijk in het fietsstoeltje te blijven zitten.
Uiteindelijk vond Jelle het heerlijk op de fiets, zo leek het althans. Hij keek druk om zich heen, naar alles wat er voorbij kwam of wat wij passeerden. Met zijn handjes afgewisseld op het stuur, zijn knietjes, of bovenop mijn handen, slaakte hij zo nu en dan een kreetje van opwinding als hij iets spannends of bekends zag. Zoals eenvoudigweg zoiets spannends als: een vogel 🙂
Vertier voor groot en klein
Het Amstelpark zelf is in elk geval een aanrader voor iedereen die in of in de buurt van Amsterdam woont. Je kunt er zo ongeveer een compleet dagje uit van maken, met midgetgolf, een treintje, een stadsboerderij en dus een grote speeltuin. Je kunt er poffertjes eten, schepijsjes halen, naar de snackbar of zelfs naar een biologische markt eens per maand.
Nu zijn voor iemand als Jelle eigenlijk alle speeltuinen nog wat te hoog gegrepen. Als je hem alleen wilt laten spelen, althans. Samen op de schommel of met hulp van de glijbaan vindt hij fantastisch, maar zolang hij nog niet zelf kan lopen, kan hij er simpelweg nog niet zo best uit de voeten. Vandaag bleek maar weer dat een kleedje, een paar simpele speeltjes en mama die in de buurt is, al gauw voldoende is.
Rond een uur of half 1 begonnen we aan de fietstocht van zo’n half uur terug naar huis. We reden door het Beatrixpark, waar ik ook nog een leuk buiten-kinderbadje zag, maar dat zouden we vandaag niet meer gaan redden. En misschien dit hele jaar niet meer, als het bij deze zomerdag blijft. Onthouden dus, voor een ‘eropuit-gelegenheid’ ergens volgend jaar zomer.
Eenmaal thuis zat Jelle weer vol met praatjes, maar vertrok hij na een boterham en een glaasje melk, ook al snel naar dromenland.
Mamma Liefde 
Geef een reactie