Het gedicht dat ik voordroeg tijdens de afscheidsdienst voor mama op 11 januari 2021. Een aangepaste versie van het gedicht dat ik twee weken eerder op 27 december voor mamma schreef, maar nooit aan haar heb kunnen laten horen. De woorden raakten verloren, niets bleef over van de rijkheid die je bezat. Een leeg hoofd,... Lees verder →
Een brief voor jou
Lieve mama, Ik heb besloten je een brief te schrijven. Omdat ik bang ben niet de juiste woorden te kunnen vinden als ik bij je ben. Niet de moed om ze naar je uit te spreken, terwijl je mijn eigen moeder bent. Ik mis je. Ik mis je meer dan ik met woorden kan omschrijven.... Lees verder →
De woorden verloren
De woorden ben je verloren niets is over van de rijkheid die je bezat. Een leeg hoofd, maar toch zoveel zorgen over wat is en dat wat je had. Als je zoveel zou willen zeggen, maar je vindt de juiste woorden niet. Als er geen woorden zijn om samen te praten, dan blijft over het... Lees verder →
Als een fijn bezoek aan je moeder, geen vanzelfsprekendheid meer is
Ik ben moe. Al dagen hoofdpijn. Ik tel de dagen af, tot het mijn beurt is om bij mama in het verpleegtehuis op bezoek te (moeten) gaan. Want ja, zo voelt het. Geen bezoek om naar uit te kijken, geen gezellig en fijn samenzijn. Zover ben ik nog niet. Ik voel vooral verdriet en machteloosheid,... Lees verder →
Een gezonde traktatie met Mandarijnen Pietjes
It's that time of the year again. Sinterklaas is in het land, een enkeling heeft de kerstboom al staan en wij hebben het geluk er tussendoor ook nog even een kinderverjaardag te mogen managen. Hoera! Nu zijn er omstandigheden waardoor we de feestdagen - waaronder die verjaardag - dit jaar sowieso wat meer low-profile vieren,... Lees verder →
Mamma, waar ben je?
Het is vrijdagavond. Ik zit op de bank en ineens overvalt het me.. Mama, ik heb je nodig. Waar ben je? Ik lees de appjes door van ons aan elkaar, maanden tot zelfs jaren geleden. Al je adviezen, als ik weer eens een vraag had over een vlek in de bank, de zorg voor de... Lees verder →
Zorgen en strijd, ook na de diagnose
Het was vrijdag, de 9e van oktober. De eerste zwarte bladzijde in ons familiealbum. Na maanden van onzekerheid, strijd om het vinden van een oorzaak, onmacht om de tegelijkertijd zo hard achteruit hollende gezondheid van mama, met toch een sprankje hoop juist omdat het zo'n ongewone situatie was. Want wat een hel is het waar... Lees verder →
Ik wil je graag wat zeggen..
Ik weet het nog zo goed, het was woensdagochtend ergens halverwege juni. Ik zat in de auto op weg naar kantoor, voor het eerst nadat we lange tijd thuis hadden gewerkt vanwege Corona. Ik was opgewekt en belde je, maar het was een vreemd gesprek. Je vroeg niet waar ik naartoe op weg was, wat... Lees verder →
DIY: een LEGO(Duplo)-koffertje maken
De vakantie was in aantocht, wat bij ons zowel in de zomer als in de winter regelmatig neer komt op veel uren in de auto zitten. Toen ikzelf klein was, kregen wij onderweg elke zoveel uur een klein cadeautje, waar ik ook voor Jelle vorig jaar mee begonnen ben. Dit jaar kwam ik - wederom... Lees verder →
Ga er maar aan staan als kleuter, zo’n eerste schooldag!
Het is kwart over 7 als de wekker gaat. Niet alleen omdat onze vakantie voorbij is en we zelf weer aan het werk mogen, maar belangrijker nog: zoonlief Jelle gaat vandaag voor het eerst naar school! Na z'n 4e verjaardag, wat al lange tijd (in elk geval voor mij) een grote mijlpaal was, is dit... Lees verder →
